دلیل بروز سرطان از نظر طب سنتی

 

توجه و اخطار: این مقاله بر اساس طب سنتی است ما آنرا تایید و تکذیب نمیکنیم این یک نظریه هست تنظیم از شهروز ربانی

اسیدی بودن ارگانیسم عامل سرطان و سایر بیماری ها است
آیا با این اطلاعات باورنکردنی آشنا هستید؟

علت اصلی سرطان قبل از سال 1923 به طور رسمی معرفی شد و کاشف آن جایزه نوبل پزشکی را برای آن کشف در سال 1931 دریافت کرد.

افراد بسیار کمی در جهان در مورد آن می دانند، زیرا حقیقت متأسفانه از مردم پنهان است.

در سال 1931، دانشمند آلمانی اتو هاینریش واربورگ (1883-1970) جایزه نوبل را برای یافتن علل اصلی سرطان دریافت کرد.

دکتر واربورگ کشف کرد که سرطان نتیجه سبک زندگی ضد فیزیولوژیکی است.

بدن از طریق رژیم‌های ضد فیزیولوژیکی (با مواد غذایی اسیدی‌کننده) و عدم فعالیت بدنی، محیط اسیدی ایجاد می‌کند که اکسیژن کافی ندارد.

اسیدیته سلولی اکسیژن را جایگزین می کند. و کمبود اکسیژن در سلول ها یک محیط اسیدی ایجاد می کند.

دکتر واربورگ گفت: کمبود اکسیژن و اسیدیته دو روی یک سکه هستند: اگر کسی یکی را داشته باشد، دیگری را نیز دارد.

اگر اسیدیته بالایی داشته باشید، به طور خودکار اکسیژن بدن را از دست خواهید داد، اگر کمبود اکسیژن داشته باشید، ارگانیسم اسیدی خواهید داشت. محیط اسیدی محیطی بدون اکسیژن است.

دکتر واربورگ گفت: “اگر 35 درصد از اکسیژن را از یک سلول سالم بردارید، می توانید آن را تنها در دو روز به سلول سرطانی تبدیل کنید.”

همه سلول‌های طبیعی نیاز مطلق به اکسیژن دارند، اما سلول‌های سرطانی بدون آن می‌توانند زندگی کنند. این یک قانون بدون استثنا است.

بافت های تومور اسیدی هستند، در حالی که بافت های سالم قلیایی هستند

دکتر واربورگ در کار خود “متابولیسم تومورها” نشان داد که همه اشکال سرطانی دو شرط اساسی را دارند: اسیدیته خون و هیپوکسی (کمبود اکسیژن).

او دریافت که سلول های تومور بی هوازی هستند (از اکسیژن استفاده نمی کنند) و نمی توانند در حضور غلظت های بالای اکسیژن زنده بمانند.

سلول های تومور فقط با کمک گلوکز و در یک محیط بدون اکسیژن می توانند زنده بمانند.

بنابراین، سرطان چیزی نیست جز یک مکانیسم دفاعی که سلول‌های ما از آن برای زنده ماندن در محیط اسیدی و محروم از اکسیژن استفاده می‌کنند.

سلول های سالم در یک محیط قلیایی پر از اکسیژن زندگی می کنند که عملکرد طبیعی آنها را قادر می سازد. سلول های تومور در یک محیط اسیدی که فاقد اکسیژن است زندگی می کنند.

اسیدی و قلیایی بودن بدن به غذا بستگی دارد

پس از تکمیل فرآیند هضم غذا، بسته به مشخصات تغذیه ای خود، شرایط اسیدی یا قلیایی را در بدن ایجاد می کند.

به عبارت ساده، قلیایی بودن بدن به آنچه می خورید بستگی دارد.

شرایط اسیدی یا قلیایی با مقیاس pH از 0 تا 14 اندازه گیری می شود که در آن 7 یک منطقه خنثی است. از 0 تا 7 اسیدی و از 7 تا 14 قلیایی است.

برای اینکه سلول‌های ما به درستی عمل کنند، باید pH کمی قلیایی، کمی بالاتر از ۷ داشته باشند.

در یک فرد سالم pH خون بین 7.40 تا 7.45 است.

خون به طور مداوم خود را تنظیم می کند تا از ایجاد اسیدیته متابولیک جلوگیری کند.

با این حال، برخی از غذاها خون را اسیدی کرده و بدن را آلوده می کنند.

غذایی که اسیدی می کند

شکر تصفیه شده و تمام مشتقات آن. بدترین منبع از همه است زیرا حاوی پروتئین، چربی، ویتامین یا مواد معدنی نیست، فقط کربوهیدرات های تصفیه شده که بستری برای پانکراس هستند. PH آن 2.1 (بسیار اسیدی) است.
گوشت (همه انواع)
محصولات حیوانی – شیر و پنیر، خامه ترش، ماست و غیره.
نمک تصفیه شده
آرد تصفیه شده و تمام مشتقات آن مانند ماکارونی، کیک، بیسکویت و غیره.
نان
مارگارین
کافئین
الکل
تنباکو
کلیه غذاهای فرآوری شده و کنسرو شده صنعتی که حاوی مواد نگهدارنده، رنگ های مصنوعی، طعم دهنده ها، تثبیت کننده ها و غیره هستند.
آنتی بیوتیک ها و به طور کلی همه داروها

غذایی که قلیایی می کند

همه سبزیجات خام طعم برخی از آنها ترش است، اما بدن آن را به قلیایی تبدیل می کند.
میوه. به عنوان مثال، یک لیمو در داخل بدن دارای درجه قلیایی بسیار بالایی است. (فریب طعم بسیار ترش آن را نخورید).
بادام ها. آنها بسیار قلیایی هستند.
غلات کامل: تنها غلات قلیایی کننده ارزن است. همه غلات دیگر کمی اسیدی هستند، اما رژیم ایده آل باید حاوی درصد خاصی از اسیدیته باشد و شما باید مقداری غلات بخورید. همه غلات باید به صورت پخته خورده شوند
عسل. خاصیت قلیایی بسیار بالایی دارد.
کلروفیل گیاهان سبز حاوی کلروفیل هستند که بسیار قلیایی است.
اب. برای تولید اکسیژن مهم است. همیشه هیدراته بمانید، جرعه های کوچک آب در طول روز بنوشید.
ورزش. ورزش به حفظ قلیایی بودن بدن کمک می کند زیرا اکسیژن را در سراسر بدن توزیع می کند. کم تحرکی زندگی را نابود می کند.

شیمی درمانی اسیدیته سلولی را درمان نمی کند، آن را بدتر می کند

شیمی درمانی بدن را تا حدی اسیدی می کند که مجبور است به ذخایر قلیایی متوسل شود تا با قربانی کردن مواد معدنی (کلسیم، منیزیم، پتاسیم) موجود در استخوان ها، دندان ها، اندام ها، ناخن ها و مو، اسیدیته را خنثی کند.

به همین دلیل شاهد تغییراتی در افرادی هستیم که شیمی درمانی می کنند، از جمله ریزش مو.

سایر داروها نیز ممکن است اسیدیته بدن را بدتر کنند، بنابراین تا حد امکان باید از مصرف آنها پرهیز کرد.

نسبت صحیح pH

همانطور که اشاره شد، کاملاً غیرممکن است که سرطان در فردی ظاهر شود که رژیم غذایی سالمی دارد، آب خالص زیادی می‌نوشد و ورزش می‌کند.

برای تغذیه صحیح، از رژیم غذایی قلیایی 60% اطمینان حاصل کنید و از محصولاتی که عمدتا اسیدی هستند مانند نوشابه، آب نبات و فست فود اجتناب کنید.

نمک را نادرست مصرف نکنید و تا حد امکان کمتر از آن استفاده کنید.

اگر بیمار هستید، ایده آل است که رژیم غذایی 80 درصد قلیایی باشد.

اگر سرطان دارید، توصیه من به شما این است که بدن خود را تا حد امکان قلیایی کنید. این را می توان با کمک رژیم غذایی، ورزش، اجتناب از استرس و مصرف اضافی کلروفیل به دست آورد.

نظرات کارشناسان

جرج دبلیو کریل از کلیولند، یکی از معتبرترین جراحان جهان، “همه مرگ های به اصطلاح طبیعی چیزی نیست جز نقطه پایانی اشباع بدن از اسیدیته.”

اسامی بی شماری از بیماری ها بی ربط هستند، اما این واقعیت که همه آنها از دلایل اصلی ناشی می شوند: اسیدیته بیش از حد در بدن. – دکتر تئودور A. Baroody در کتاب خود “قلیایی یا بمیر”

“افزایش اسیدیته ارگانیسم عامل همه بیماری های دژنراتیو است. اگر اختلال تعادل وجود داشته باشد و بدن شروع به ذخیره اسیدیته و سموم به میزان بیشتری نسبت به دفع آنها کند، بیماری ها رخ می دهد.” – دکتر رابرت او. جوان.